Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα μικρό λαμπατέρ. Ήταν κλεισμένο σε μια αποθήκη βρώμικη, σκονισμένη και πολύ σκοτεινή. Το καήμένο το λαμπατεράκι ήταν πολύ δυστυχησμένο, από την ακινησία είχε σκουριάσει ο λαιμός του.
Μια μέρα έφεραν και ένα αυθάδικο ποδήλατο, που πείραζε όλα τα αντικείμενα στην αποθήκη και ιδιαίτερα το μικρό λαμπατεράκι. Μια μέρα μάλιστα κύλισε επίτηδες πάνω στο καλώδιο του, σπάζοντας του το φις.
Από τότε η γριά γκρινιάρα ραπτομηχανή δεν είχε σταματιμό. Από την ώρα που άνοιγε τα μάτια του το μικρό λαμπατεράκι, την άκουγε συνέχεια να μουρμουρίζει για την κατάντια τους και πως δεν θα μπορούσαν, πότε ξανά να βγουν στον έξω κόσμο. Το μικρό λαμπατεράκι, προσπαθούσε να μην χάνει την ελπίδα του. Ήταν όμως τόσο δύσκολο, η γριά ραπτομηχανή σακάτικο το ανέβαζε, άχρηστο το κατέβαζε.
Ώσπου μια μέρα έγινε το αναπάντεχο! Άνοιξε η πόρτα της αποθήκης και αντί να πετάξουν ακόμα κάτι που είχαν βαρεθεί, μπήκε ένα παιδάκι και άρχισε κάτι να ψάχνει... Όλα τα αντικείμενα έμειναν με κομμένη την ανάσα και προσπαθούσαν να τεντώσουν κάποιο εξάρτημα τους, για να του τραβήξουν την προσοχή
Ακόμα και εκείνο το χαλασμένο μπλέντερ άνοιξε το καπάκι του. Το παιδάκι όμως αφού έψαξε λίγο, κάρφωσε το βλέμα του στο μικρό λαμπατεράκι και Ναί! άπλωσε το χεράκι του και το άρπαξε.
Βγήκαν από την αποθήκη χαρούμενα Το μικρό λαμπατεράκι δεν μπορούσε να το πιστέψει, είχε ξαναβγεί στον έξω κόσμο, θα γινόταν και πάλι χρήσιμο!
Η χαρά του όμως κράτησε λίγο Μόλις είδε η μητέρα του παιδιού το μικρό λαμπατεράκι, άρχισε να φωνάζει στο παιδί, να το αφήσει κάτω, γιατί ήταν σκουριασμένο. Το παιδάκι από το φόβο του έβαλε τα κλάματα και πέταξε το μικρό λαμπατεράκι κάτω. Τότε ήρθε ο μπαμπάς του παιδιού, ο οποίος διαπίστωσε πως και το φις του ήταν χαλασμένο.
Το μικρό λαμπατεράκι, που πονούσε και κουδούνιζε από το πέσιμο, είχε απογοητευτεί εντελώς και μαζεμένο σε μια γωνία, περίμενε να το ξανακλείσουν στην απαίσια και σκοτεινή αποθήκη.
Όμως το παιδάκι δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε να κλαίει κα να παρακαλάει τους γονείς του. Έτσι ο μπαμπάς πήρε το μικρό λαμπάτεράκι και αφου το γυάλισε, του άλλαξε φις και του έβαλε καινούρια λάμπα, το τοποθέτησε στο γραφείο του παιδιού.
Από τότε το μικρό λαμπατεράκι είναι πολύ ευτυχισμένο. Έχει γίνει αχώριστο με το παιδάκι και κάθε απόγευμα φωτίζει το γραφείο του με όσο περισσότερο φως μπορεί, για να το βοηθήσει να διαβάσει τα μαθήματα του ξεκούραστα!!!
Μια μέρα έφεραν και ένα αυθάδικο ποδήλατο, που πείραζε όλα τα αντικείμενα στην αποθήκη και ιδιαίτερα το μικρό λαμπατεράκι. Μια μέρα μάλιστα κύλισε επίτηδες πάνω στο καλώδιο του, σπάζοντας του το φις.
Από τότε η γριά γκρινιάρα ραπτομηχανή δεν είχε σταματιμό. Από την ώρα που άνοιγε τα μάτια του το μικρό λαμπατεράκι, την άκουγε συνέχεια να μουρμουρίζει για την κατάντια τους και πως δεν θα μπορούσαν, πότε ξανά να βγουν στον έξω κόσμο. Το μικρό λαμπατεράκι, προσπαθούσε να μην χάνει την ελπίδα του. Ήταν όμως τόσο δύσκολο, η γριά ραπτομηχανή σακάτικο το ανέβαζε, άχρηστο το κατέβαζε.
Ώσπου μια μέρα έγινε το αναπάντεχο! Άνοιξε η πόρτα της αποθήκης και αντί να πετάξουν ακόμα κάτι που είχαν βαρεθεί, μπήκε ένα παιδάκι και άρχισε κάτι να ψάχνει... Όλα τα αντικείμενα έμειναν με κομμένη την ανάσα και προσπαθούσαν να τεντώσουν κάποιο εξάρτημα τους, για να του τραβήξουν την προσοχή
Ακόμα και εκείνο το χαλασμένο μπλέντερ άνοιξε το καπάκι του. Το παιδάκι όμως αφού έψαξε λίγο, κάρφωσε το βλέμα του στο μικρό λαμπατεράκι και Ναί! άπλωσε το χεράκι του και το άρπαξε.Βγήκαν από την αποθήκη χαρούμενα Το μικρό λαμπατεράκι δεν μπορούσε να το πιστέψει, είχε ξαναβγεί στον έξω κόσμο, θα γινόταν και πάλι χρήσιμο!
Η χαρά του όμως κράτησε λίγο Μόλις είδε η μητέρα του παιδιού το μικρό λαμπατεράκι, άρχισε να φωνάζει στο παιδί, να το αφήσει κάτω, γιατί ήταν σκουριασμένο. Το παιδάκι από το φόβο του έβαλε τα κλάματα και πέταξε το μικρό λαμπατεράκι κάτω. Τότε ήρθε ο μπαμπάς του παιδιού, ο οποίος διαπίστωσε πως και το φις του ήταν χαλασμένο.
Το μικρό λαμπατεράκι, που πονούσε και κουδούνιζε από το πέσιμο, είχε απογοητευτεί εντελώς και μαζεμένο σε μια γωνία, περίμενε να το ξανακλείσουν στην απαίσια και σκοτεινή αποθήκη.Όμως το παιδάκι δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε να κλαίει κα να παρακαλάει τους γονείς του. Έτσι ο μπαμπάς πήρε το μικρό λαμπάτεράκι και αφου το γυάλισε, του άλλαξε φις και του έβαλε καινούρια λάμπα, το τοποθέτησε στο γραφείο του παιδιού.
Από τότε το μικρό λαμπατεράκι είναι πολύ ευτυχισμένο. Έχει γίνει αχώριστο με το παιδάκι και κάθε απόγευμα φωτίζει το γραφείο του με όσο περισσότερο φως μπορεί, για να το βοηθήσει να διαβάσει τα μαθήματα του ξεκούραστα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου